آسيبهاي ناشي از گرما به سه دسته زير تقسيم ميشوند : 

    حمله گرمائي                               (Heat Stroke)

    خستگي گرمائي                          (Heat Exhaustion)

    گرفتگي عضلات ناشي از گرما          (Heat Cramps) 

ورزشكاران، كارگراني كه در محيطهاي بسته كار ميكنند، افرادي كه در محيطهاي دشوار كار ميكنند، بيماران مزمن، افرادي كه به ارتفاعهاي زياد عادت ندارند، بيماران قلبي - عروقي، كساني كه از داروهاي خاص (مثل ادرار آورها) استفاده ميكنند، الكلي ها، افراد چاق، مصدومين دچار سوختگي، افراد مسن و كودكان، مستعد آسيبهاي گرمائي هستند.

بخاطر داشته باشيد كه دماي طبيعي بدن بين 36/6 تا 37/7 درجه سانتي گراد است و دماي 37/8 و بيشتر تب محسوب ميشود ولي در جريان آسيبهاي گرمائي به اين افزايش دما نميتوان تب گفت زيرا تب اكثراً حالت مرضي و منشاء عفوني دارد.

حمله گرمائي
اين ناراحتي يكي از شرایط واقعي تهديد كننده حيات محسوب ميشود كه در بين 20 تا 70 درصد موارد به مرگ ميانجامد. اين ناراحتي اغلب آفتاب زدگي نيز خوانده ميشود، گرچه در معرض آفتاب قرار گرفتن شايد مطرح نباشد.

در اين مواقع مكانيسمهاي طبيعي خنك كننده بدن از كار ميافتد و تعريق نيز در بيشتر بيماران صورت نمي گيرد لذا دماي داخلي بدن بشدت بالا رفته و موجب آسيبهاي شديد مغزي، معلوليت و گاهي مرگ ميشود .

دو نوع حمله گرمائي وجود دارد:

يك نوع كلاسيك كه اصلاً تعريق ندارد و در افراد مسن و بيماران مزمن بيشتر اتفاق ميافتد .

نوع ديگر كه نوع كوششي ناميده شده و همراه با تعريق است و متعاقب فعاليت جسماني روي ميدهد.

عوارض : 

در صورت عدم بهبودي حمله گرمائي، بيماري پيشرفت كرده و عوارض زير در بدن ديده ميشوند:   

1- نارسائي قلبي

2- تورم مغزي ، تشنج ، اغماء و مرگ

3- نارسائي كليه

4- نارسائي كبد

5- فشار خون بالا

نكته بسيار بسيار مهم

80 درصد از مرگهاي ناشي از حمله گرمائي در افراد بالاي 50 سال روي ميدهد.

اقدامات و كمكهاي اوليه

اساس كمكهاي اوليه در حمله گرمائي بر مبناي سرد كردن فوري پوست است. سريع اقدام كنيد.

1- مصدوم را از محيط گرم يا در معرض آفتاب بودن خارج نمائيد , ABC را بررسي كرده و اقدام لازم را بعمل آوريد. 

2- البسه مصدوم را تا حد امكان خارج نموده و او را در وان آب سرد قرار دهيد, به طوريكه دهان و بيني مصدوم خارج از آب بماند. همچنين ميتوانيد كيسه هاي آب سرد يا سرمازا را روي پيشاني, بازوها, دور گردن, پهلوي شكم, كنار زانو و روي پاي مصدوم قرار دهيد. 

هدف اصلي اين عمل بايد سرد كردن عروق خوني بزرگ باشد. يك روش موثر ديگر براي پائين آوردن دماي بدن مصدوم عبارتست از پيچيدن بدن برهنه مصدوم به دور يك ملحفه و مرطوب كردن ملحفه با آب سرد يا قرار دادن مصدوم روبروي پنكه يا كولر 

چنانچه مصدوم شروع به لرز كرده, سرد كردن او را به كندي انجام دهيد. اين عمل را تا زماني كه درجه حرارت بدن مصدوم به 39/4 درجه سانتيگراد برسد, ادامه دهيد و هرچه زودتر او را به مركز درماني برسانيد. در حين انتقال نيز بايد اين عمل ادامه يابد. 

3- اگر دماي بدن مصدوم كمتر از 39 درجه سانتيگراد شود, با كنترل دماي بدن او, از بروز لرز پيشگيري كنيد.  بياد داشته باشيد، چنانچه دماي بدن مصدوم به زير 37/8 نرسد، احتمال بازگشت مجدد حمله گرمائي باقي ميماند.

4- در حين سردكردن بدن مصدوم سر و گردن او را كمي از سطح بدنش بالاتر قرار دهيد تا احساس راحتي كند.

5- هرگز به مصدوم نوشيدني هاي داغ يا الكل ندهيد. 

6- مراقب عوارض حمله گرمائي نظير تشنج، ورود مواد استفراغي به مجاري تنفسي و غيره باشيد.

7- اگر موفق به پائين آوردن حدود 4 درجه از حرارت بدن مصدوم در عرض 30 تا 60 دقيقه شديد، اين عمل را متوقف كرده و مصدوم را به مركز درماني منتقل نمائيد زيرا بدن خود بخود به كاهش حرارت ادامه خواهد داد.

8- در حين انتقال مصدوم هر 10 دقيقه دماي بدنش را كنترل كنيد و در صورت افزايش دما مجدداً اقدامات فوق را به انجام رسانيد.

9- در حين انتقال از كولر خودرو براي خنك كردن پوست بدن مصدوم استفاده نمائيد، اگر اين كار مقدور نبود او را به دور يك ملحفه خيس پيچانيده و او را باد بزنيد.

10- هميشه مصدوم حمله گرمائي را به بيمارستان منتقل كنيد، حتي اگر دماي بدنش كاهش يابد.

11- بخاطر داشته باشيد كه دادن استامينوفن براي پائين آوردن دماي بدن اين افراد موثر نيست.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: